اسالیب نهیاسالیب نهی به شکل‌های متفاوت بیان نهی از طرف شارع اطلاق می‌شود. ۱ - تعریفاسالیب یا صُوَر نهی ، شکل‌های متفاوتی از نهی کردن است که شارع، نهی خود را با آن‌ها بیان می‌کند. ۲ - صور نهیبرخی از این صور عبارت است از: ۱. نهی با ماده (ن، ه، ی) مثل: «نهیتکم عن ذلک» یا «ینهی عن الفحشاء»؛ ۲. نهی با صیغه، مثل: «ایاک ان تفعل»، «لا تترک الصلاة»، «لا تقربوا مال الیتیم»؛ ۳. نهی در قالب جمله خبری منفی در مقام انشا ، مثل: «نمی‌کنی» و «نمی‌روی» که در حقیقت ، به معنای «نباید انجام دهی» و «نباید بروی» است؛ ۴. نهی به صورت لفظ تحریم، مثل: ﴿حُرِّمَتْ عَلَیْکُمُ الْمَیْتَةُ وَالدَّمُ﴾؛ بر شما مردار و خون حرام گردیده است»؛ ۵. نهی به صورت نفی حلیت، مثل: ﴿یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا یَحِلُّ لَکُمْ أَنْ تَرِثُوا النِّساءَ کَرْهاً﴾؛ ای کسانی که ایمان آورده‌اید! برای شما حلال نیست که از زنان با اکراه ارث ببرید»؛ ۶. نهی به صورت امر به ترک، مثل: ﴿وَذَرُوا ظاهِرَ الْإِثْمِ وَباطِنَهُ﴾؛ و گناه آشکار و پنهان را رها کنید»؛ ۷. نهی به صورت نفی فعل، مثل: ﴿فَلا عُدْوانَ إِلاّ عَلَی الظّالِمِینَ﴾؛ تجاوز جز بر ستم‌کاران روا نیست». [۶]
زحیلی، وهبه، الوجیز فی اصول الفقه، ص ۲۱۵-۲۱۴.
[۷]
زحیلی، وهبه، اصول الفقه الاسلامی، ج۱، ص۲۳۳.
۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۱۴۸، برگرفته از مقاله «اسالیب نهی». |